Ιστορία

Η Θεσσαλία είναι από τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μας, που παρουσιάζει πυκνή κατοίκηση ήδη από τους νεολιθικούς χρόνους (σχετικές ανασκαφές στο Σέσκλο και Διμήνι, έφεραν στο φως εξαιρετικής ποιότητας κεραμική). Αλλά και από τους ιστορικούς χρόνους, σώζονται απειράριθμα μνημεία, από τα οποία αξίζει να αναφερθούν αυτά της Δημητριάδας. Ωστόσο, αν και υπάρχουν αρχαιολογικά δεδομένα από τους προϊστορικούς χρόνους, η Θεσσαλία στις έρευνες της κλασικής αρχαιολογίας έχει σχετικώς μικρή θέση, συγκριτικά με τις μελέτες για Αττική και Πελοπόννησο.

Μία από τις πόλεις της Θεσσαλίας, που προσελκύει το ενδιαφέρον των επιστημόνων και όχι μόνο είναι και η Ερέτρια. Ετυμολογικά, η λέξη Ερέτρια συνδέεται, πιθανόν, με το ρήμα «ερέσσω» ή «ερέττω», το οποίο σημαίνει κωπηλατώ. Η έννοια του ρήματος οδηγεί κάποιους ειδικούς στη σκέψη ότι, προφανώς, παλαιότερα είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή αυτή άποικοι της παραθαλάσσιας Ερέτριας, που βρίσκεται στην Εύβοια. Έτσι, οι παραθαλάσσιοι κάτοικοι έδωσαν το όνομα της μητρόπολής τους στην πόλη που ίδρυσαν. Η γεωγραφική θέση της Θεσσαλικής Ερέτριας ήταν ήδη γνωστή από τις έρευνες κατά τον 19ο αιώνα. Ανακαλύφθηκε εκ νέου από το σπουδαίο ανασκαφικό έργο των W. M. Leake και Τσούντα, ενώ την επισκέφτηκαν και οι Ussing, Bursian και Stahlin (ο τελευταίος ασχολήθηκε επισταμένως με τη Θεσσαλική περιοχή)